z4699984NPoznaj historię piwowarstwa opisaną w wikipedii.

Piwo z gotowca (brewkita)
Produkcję piwa z brewkita polecamy na początek przygody z piwowarstwem domowym. Dlaczego? Wykonanie własnego piwa z gotowca jest naprawdę łatwe, możliwe do wykonania przez każdego i w każdych warunkach. Wyprodukowanie własnego piwa daje wiele satysfakcji, jest powodem do dumy a i piwo jest naprawdę smaczne. Powiem więcej, jest zdecydowanie lepsze od większości tzw piw koncernowych. Brewkit jest zamkniętym w puszce nachmielonym ekstraktem słodowym. Dodatkowo do zestawu są załączone drożdże oraz instrukcję postępowania. Na rynku znajdujemy bardzo szeroki asortyment potrzebnego sprzętu i surowców. Ich zakup nie powinien więc stanowić problemu a i cena nie jest zbyt wygórowana.

1. Potrzebny sprzęt (minimum):
Garnek o pojemności 5 – 10 litrów. W domu każdy raczej posiada taki sprzęt:)
Fermentor z pokrywą: plastikowy pojemnik o pojemności ok 30 litrów, wykonany z materiału dopuszczonego do kontaktu z żywnością, w którym przeprowadzimy fermentację brzeczki. Jeśli mamy taką możliwość to zalecany jest zakup dodatkowego fermentora z kranikiem. Do fermentacji możemy również używać szklanego balonu.
Rurka fermentacyjna.
Butelki do piwa: nowe lub używane. Można użyć butelek z zamknięciem patentowym lub butelki PET.
Kapsle i kapslownica.
Areometr (cukromierz, winomierz) używamy do pomiaru ilości cukru w brzeczce piwnej. Areometry wyskalowane są w stopniach Ballinga (Blg). Areometr jest bardzo ważnym urządzeniem pozwalającym śledzić przebieg fermentacji oraz oznaczyć orientacyjną zawartość alkoholu w piwie.
Wężyk długości ok. 1,5 m (najlepiej wykonany z silikonu) do zlewania brzeczki piwnej/piwa.
Termometr (opcjonalnie).
Miarka do cukru lub waga (opcjonalnie) pozwalają precyzyjnie odmierzać potrzebną do refermentacji ilość cukru.
Rurka do rozlewu piwa (opcjonalnie).

2. Potrzebne surowce:
Brewkit.
Oprócz puszki z brewkitem do wykonania piwa potrzebny będzie jeden z 3 składników:
– cukier: najtańszy surowiec,
– mieszanina cukru i ekstraktu słodowego: droższy dodatek pozwalający uzyskać lepsze piwo,
– ekstrakt słodowy: najdroższa opcja, pozwala jednak uzyskać piwo o najlepszych walorach smakowych.
Cukier/glukoza do przeprowadzenia refermentacji.
Pirosiarczyn sodu lub nadwęglan sodu do dezynfekcji sprzętu piwowarskiego.

3.  Przygotowanie brzeczki piwnej:
Postępujemy zgodnie z załączoną do brewkita instrukcją. Wygląda to mniej więcej tak:
– otwieramy, uprzednio podgrzaną, puszkę brewkita i przelewamy do garnka. Dodajemy zaleconą przez producenta brewkita ilość: cukru lub mieszaniny cukru z ekstraktem słodowym lub ekstraktu słodowego. Dodajemy wodę, wszystko dokładnie mieszamy aż do całkowitego rozpuszczenia,
– zawartość garnka przelewamy do uprzednio zdezynfekowanego fermentora. Dodajemy zalecaną przez producenta ilość wody.
Ustalamy temperaturę brzeczki w przedziale 20 – 30 st C.
Używając areometru mierzymy Blg początkowe i zapisujemy pomiar.
Dodajemy załączone do zestawu drożdże.
Fermentor zamykamy, wkładamy rurkę fermentacyjną i ustawiamy w temperaturze pokojowej.

4. Fermentacja: drożdże załączone do brewkita najczęściej są drożdżami górnej fermentacji. Optymalna temperatura fermentacji dla takich drożdży wynosi 18 – 22 st C. Oznakami toczącej się fermentacji są: wydobywanie się CO2 przez rurkę fermentacyjną tzw „bulgotanie”, piana na powierzchni brzeczki  oraz spadek Blg. Fermentacja najczęściej kończy się po tygodniu. Aby mieć pewność, że tak faktycznie się stało musimy ponownie oznaczyć Blg. Pomiar Blg oczywiście zapisujemy. Po ok 2 dniach ponownie mierzymy Blg. Jeśli Blg nie zmieniło się od ostatniego pomiaru to mamy przesłanki mówiące, że fermentacja dobiegła końca. Cukier został przerobiony na alkohol i możemy zlać piwo do butelek.

5. Rozlew:
Przed przystąpieniem do rozlewu piwa przygotowujemy odpowiednią ilość umytych i zdezynfekowanych butelek. Do dezynfekcji używamy najczęściej nadwęglan sodu (bezzapachowy, nie wymaga płukania po użyciu) lub pirosiarczyn sodu (ostry zapach, po użyciu butelki należy wypłukać). Umyte szklane butelki możemy również dezynfekować w piekarniku (działanie wysokiej temperatury).
Aby piwo było nagazowane niezbędne jest przygotowanie odpowiedniej ilości cukru do refermentacji. Do refermentacji najczęściej używamy sacharozy (zwykły cukier) lub glukozy. Typowa dawka to 3 – 4 g cukru / 0,5 litra piwa. Ważne jest dokładne odmierzenie zalecanej dawki!!! Zbyt duża ilość cukru spowoduje rozsadzenie butelki!!! Do odmierzenia odpowiedniej ilości cukru potrzebujemy specjalnej miarki lub wagi. Odmierzoną ilość cukru wsypujemy do butelki. Możemy również 200 g cukru rozpuścić do 200 ml wodą. Tak przygotowany cukrowy roztwór dawkujemy do butelek strzykawką.
Za pomocą wężyka, piwo delikatnie z nad osadu przelewamy do butelek. Jeśli dysponujemy dodatkowym fermentorem z kranikiem piwo uprzednio zlewamy do niego, następnie kranikiem lub specjalną rurką do rozlewu, przelewamy piwo do butelek.
Butelki szczelnie zamykamy i odstawiamy w ciepłe miejsce na 1 – 2 tygodnie celem nagazowania. W butelce, „zawieszone” w piwie drożdże przerabiają dodany cukier tworząc gaz. Taki proces nazywa się refermentacją.

Piwo jest gotowe do spożycia po 4 – 6 tygodniach od przelania do butelek. Można pić piwo i po tygodniu od zlania ale im dłużej pobędzie w butelce tym lepiej. Jeśli wytrzymacie 2 – 3 miesiące to będzie super!!!

Krzysztof Grala (krzysztof1970)