Zwany również eau de melisse des Carmes-bardzo popularny wieki temu, dziś nie wrócił do łask, wytwarza go tylko jeden zakon w Hiszpanii:
http://personal.telefonica.terra.es/web/...ductos.htm
Znalazłem przepis z roku 1832 i 1918*, tak więc myślę, że komuś się może przydać. Likier jest leczniczy, do picia w przypadku niestrawności itd, a więc typowy hygienique.
1832:
1) po 9g:
cynamonu
goździków
gałki muszkatołowej
anyżu
kolendry
skórki cytrynowej
Macerować 3 dni w mocnym alkoholu (1 litr). Po maceracji, zlać i rozlać do butelki
2) po 9g
dzięgla
rozmarynu
tymianku
szałwii
j.w.
3) 9g
melisy zbieranej w maju
j.w.
następnie wziąć 1 część 3) i zmieszać z po pół części 1) i 2). Połączyć cały nalew z syropem (ciężkim od cukru) i dobarwić szafranem.
1918
Litr alkoholu 85%
Po 14g:
cynamonu
kolendry
szałwii
hyzopu
dzięgla
majeranku
tymianku
piołunu
Po 24g
skórki cytrynowej
jałowca
20g melisy
Po 10g
kardamonu
anyżu
Maceracja 8 dni, dodać odpowiednią ilość syropu na 36%
*i z 1893 też:
1)
na 4.5 litry mocnego alkoholu:
400g melisy
70g dzięgla
po 50g
hyzopu, majeranku, tymianku
40g rozmarynu, gałki muszkatołowej i goździków
po 50g cynamonu, kolendry
15g anyżu
30g skórki cytrynowej
2)
11 litrów 85%
3,5 kilo świeżej melisy
135g hyzopu
po 125g
majeranku, rozmarynu, szałwii, tymianku, dzięgla i kolendry
po 60g
cynamonu i goździków
45g gałki muszkatołowej
15g kwiatu muszkatołowego
10 skórek ze świeżych cytryn
3 dni maceracji, po dodaniu syropu, należy barwić szafranem
3) rzekomo przepis karmelicki
na 4 litry alkoholu 4 dni maceracji
750g melisy
125g skórki cytrynowej
po 60g
cynamonu, goździków, gałki i kolendry
po 30g
mięty i dzięgla
Dodatek syropu nie jest obowiązkowy, gdyż likier należy pić po uprzednim rozcieńczeniu wodą z cukrem, wg "Traité de pharmacie théorique et pratique" R. Huguet'a z 1888 ma mieć między 78-82%, zapach melisy, i/lub kolendry i dzięgla.